Urodzony 23 września 1979r. w Reginie w Kanadzie, lewoskrzydłowy, nigdy niedraftowany, podpisany przez Anaheim Ducks jako wolny agent 1 kwietnia 2003 roku. Oprócz Anaheim, występował także w Atlanta Thrashers i aktualnie w Pittsburgh Penguins, z numerem 14 na koszulce. "Kuni" bo tak zwykli do niego mówić koledzy z lodowiska, to dwukrotny zdobywca pucharu Stanleya (2007, 2009) i złoty medalista Igrzysk Olimpijskich (Sochi 2014).

Jako junior występował w zespołach Yorkton Mallers i dwa lata w Melville Millionaires (liga SJHL). Następnie w sezonie 1999/00 dołączył do uniwersyteckiej drużyny Farris State Bulldogs. W zespole tym występował przez 4 lata, z pewnymi sukcesami. W swoim najlepszym sezonie 2002/03 uzyskał 79 punktów i został finalistą nagrody Hobey Baker Award przyznawanej najlepszemu zawodnikowi ligi uniwersyteckiej. Mianowany przez Central Collagiate Hockey Associations zawodnikiem roku, jako pierwszy gracz w historii Farris State. Miał udział w wywalczeniu przez ten zespół pierwszego w dziejach mistrzostwa sezonu regularnego.

1 kwietnia 2003 roku podpisał kontrakt z drużyna NHL - Anaheim Mighty Ducks. Swój pierwszy sezon spędził występując zarówno w drużynie Mighty Ducks, jak i częściowo na farmie tej ekipy - Cincinnati Mighty Ducks. W teamie z Cincinnati występował podczas lockuotu ligi w sezonie 2004/05. Podebrany z waivers przez Atlanta Thrashers w kampanii 2005/06, jednak spędził tam zaledwie dwa tygodnie. Ponownie wystawiony na listę odrzutków, trafił z powrotem do Anaheim. Rozgrywając w tym sezonie 67 meczów i ustanawiając rekord organizacji pod względem zdobytych punktów jako pierwszoroczniak (rookie). W kolejnej kampanii 2006/07 Kunitz zdobył 25 bramek i uzyskał 60 punktów, pomagając Ducks awansować do fazy play-off. Rozgrywki zakończyły się zwycięstwem Anaheim i pierwszym pucharem Stanleya dla Chrisa (w finale pokonali Ottawa Senators). Przed następnym sezonem (07/08) Kunitz został mianowany zastępcą kapitana w drużynie Kaczek i zdobył 50 punktów za 21 bramek i 29 asyst. W kolejnym sezonie rozgrywek Chris spisywał się poniżej możliwości i po 62 spotkaniach został wytransferowany do Pittsburgha. Do Penguins trafił wraz z prospektem Erikiem Tangradim w wymianie za obrońcę Ryana Whitneya, wzmacniając w zespole tzw. secondary scoring. Dobrze wprowadził się do drużyny, pomagając jej podczas fazy play-off, która zakończyła się wielkim sukcesem - trzecim pucharem Stanleya w historii Pittsburgha i drugim na koncie samego Kunitza. Od tego czasu występuje w drużynie Penguins u boku kapitana Sidneya Crosby, z którym tworzy fantastyczny i bardzo skuteczny duet. Chris podczas swoich występów w barwach Pingwinów zanotował już 4 sezony, w których zdobył co najmniej 20 bramek, wiele z nich zostało zdobytych podczas gry w przewadze. Jest posiadaczem jednego z rekordów organizacji - uzyskał 4 punkty (1 bramkę i 3 asysty) w czasie jednej tercji. To również jego rekordowe osiągnięcie pod względem punktów w czasie jednego meczu. W 2013 roku nominowany do pierwszego zespołu Gwiazd ligi NHL.

Kariera reprezentacyjna Chrisa nie jest zbyt okazała, jednak w 2014 roku podczas Igrzysk Olimpijskich wraz z zespołem Kanady triumfował w całej imprezie - zdobywając jedną z bramek w finałowym meczu przeciwko Szwecji (3-0). Wcześniej Kuni reprezentował swój kraj na mistrzostwach Świata w 2008 roku, gdzie wywalczył srebro, a sam zanotował niezły turniej uzyskując 7 punktów w 9 spotkaniach.

W lecie 2017 roku klub zdecydował rozstać się z Kunitzem, który podpisał kontrakt z Tampa Bay Lightning. 

W życiu prywatnym Chris jest ojcem dwójki dzieci, syna Zachary Jamesa oraz córki Payton Marie, od kilku lat tworzy małżeństwo z żoną Maureen.